Huurauto of deelauto? Zomerflirt met een leenauto!
Soms zijn er periodes waarin je iets langer gebruik wilt maken van een auto, zoals de zomervakantie. Ik wilde deze zomer doorbrengen op de Veluwe. Vaak volstaan voor mij dan het ov en de fiets. Ook met kinderen is dit prima te organiseren. Deze zomer ben ik echter herstellende van hele zware behandelingen en moest daarom vaker terug naar Amsterdam. Hierdoor was ook het ov is nu een minder goed idee. Bovendien gunde ik mijzelf in ook iets meer gemak deze zomer, als alternatief voor een vakantie. In dit geval: een zomerauto. Ik bekeek alle deelauto- en huurauto opties en rekende mij suf. De een met brandstof/laden inbegrepen in de kilometerprijs, de ander met bijna onbeperkte kilometers inbegrepen in de huurprijs. En is bij vaker terug naar huis een parkeervergunning in de zone handig, of is het prima om gewoon af te rekenen aan de parkeermeter tijdens de huur? Ik nam alle aspecten mee.
Ondanks allerlei promoties voor respectabele verjaardagen en zomervakanties bij de deelautoaanbieders, was de huurauto van het bedrijfje verderop in de straat toch de voordeligste optie voor zes weken. Met iets meer dan 4000 kilometers inbegrepen. Alsnog is de voordeligste optie een flinke som waar je een prima tweedehands autootje mee zou kunnen aanschaffen. Ik hakte de knoop door en maakte een reservering voor een zomer huurauto.
Tijdens een lunch met goede vriend Mark, deed ik mijn zomerplannen uit de doeken. Hij bood mij spontaan zijn auto te leen aan, die hij in ieder geval vier weken niet nodig zou hebben vanwege een mooi avontuur met het gezin in het buitenland. Super lief aanbod! Ik bleek nog onder de reservering uit te kunnen en verheugde mij op stap te mogen met de Volkswagen Golf station van Mark. Ruimte genoeg voor veel spullen achterin, zelf de racefiets paste erin.
Met vier weken kwam ik een heel eind, maar het zijn geen zes weken. In week één en week zes van de vakantie koos ik daarom toch nog voor een deelauto. Het totale kostenplaatje zie je onderaan de blog.
Ik kreeg goede instructies, waarschuwingen over mogelijke acties rondom het oliepeil en de bandenspanning, excuses dat het stofzuigen van binnen niet meer was gelukt en fijne zomerwensen. En toen ging ik op pad. De auto en ik werden snel vrienden. Dat is dan weer het voordeel als je geen eigen auto hebt en in veel verschillende modellen rijdt.
Maar toen…..
Ergens in de eerste week wilde ik een parkeerplaats uitrijden en zag ik iets over het hoofd. De linker portier was verwikkeld in een intieme omhelzing met een paaltje, au! Ik hoopte zo dat het meeviel, maar stapte uit en zag meteen: dit is een echt dikke deuk. Later zag ik dat de dorpel ook was aangedaan. Wat een pech, Murphy (van Murphy’s law) was ook meegereisd…. Ik ben graag zuinig op spullen van anderen, ik voelde mij daarom ook enorm rot over het voorval. En dom dat ik geen speciale verzekering had afgesloten voor de leenauto, zoals Clixx van OHRA, terwijl ik wel wist dat deze bestond. Bovendien had ik geen idee wat te doen, ik reed dus maar naar de dichtstbijzijnde garage.
Ik sprak mijzelf toe dat het slechts blik was en gewoon pech qua kosten en dat ik mij niet druk moest maken. Maar toen de getatoeëerde stoere automonteur alles op had geschreven, barstte ik toch in tranen uit. Ik mompelde iets over behandelingen en een bordje vol en hij reageerde begripvol. Er werden foto’s gemaakt die zouden gedeeld worden met een schadeherstelbedrijf. Ze deden dit blijkbaar niet zelf. Ik heb nooit meer iets gehoord van deze garage.
De volgende dag bezocht ik zelf een schadeherstelbedrijf. Ze rekenden mij voor wat het zou kosten om alles te repareren, wat volgens hen niet heel mooi zou worden, want er was al aan de auto geschaafd. De andere optie was een nieuwe deur, maar dat was wel een stuk prijziger. De eigenaar bood aan een tweedehands deur te zoeken en zou mij hiervan op de hoogte houden. Misschien was het slimmer om nog meer offertes op te vragen, maar ik wilde daar niet de hele week mee bezig zijn. Dit bedrijf wekte vertrouwen. Die middag kreeg ik bericht dat er een deur was gevonden, ontving ik een offerte en ging akkoord. Ik moest nog wel bijna drie weken wachten tot er plek was voor de auto in de agenda. Gelukkig konden we ook met deuk prima rijden en genoten we van de auto. En ja, als de auto eenmaal voor de deur staat, gebruik je hem absoluut vaker. Het verruimde onze actieradius en dat schepte veel mogelijkheden.
Mark reageerde gelukkig ontspannen en begripvol. De auto was al niet geheel vrij van gebruikssporen en hij had recent iets soortgelijks meegemaakt met de auto van iemand anders. Ik beloofde alles netjes te fixen. En zo geschiedde. Toen de auto eenmaal uit logeren mocht, kreeg ik voor die 4,5 dag een nette vervangende leenauto met volle tank, ook vol te retourneren. Ik kreeg de Volkswagen daarna helemaal opgefrist terug. Met nieuwe deur, herstelde dorpel en zelfs van binnen en buiten schoongemaakt. Zo zag ook Mark zijn auto netter terug dan toen hij hem uitzwaaide. Ik werd bedankt voor de goede zorgen.
Het belangrijkste; de vriendschap is niet gesneuveld om een stuk blik! Mijn portemonnee was echter minder blij, want ook zonder echte vakantie werd het zo toch een dure zomer. Op dit soort momenten vraag ik mij dan serieus af of ik niet toch stiekem een eigen autootje zou moeten aanschaffen?